Hier weer een berichtje vanuit Chisinau. Inmiddels zijn alle Moldaven gearriveerd, we zijn totaal met 24 personen. En we zijn nu ook echt los met de courses. Ik begin al aardig in te burgeren hier. We slapen met 9 man op een kamer en slapen lukt niet altijd even goed, tussen de luchtjes en het gesnurk door. De Moldaven zijn best netjes op hun spullen, schoenen zijn altijd schoon en ze staan continue hun kleren te strijken. Verder discusseren ze veel voor ze een beslissing nemen, maar tot een beslissing nemen komt het niet zo snel, ze denken allemaal dat ze het beter weten.

Voor we echt zijn begonnen hebben we informatie gekregen over OM Moldavië. OM is met veel kerken uit heel Moldavië verbonden en zoekt telkens de samenwerking met de kerken op. En proberen van hieruit te gaan werken. Zo is er voedselhulp, dagopvang voor kinderen, ouderenzorg, 's zomers zijn er sportkampen (like Athlethes in Action?) en zijn ze bezig met het ontwikkelingen voor het verstrekken van microkredieten. Daarnaast verspreiden ze lectuur en Bijbels door het land.
De indeling van de dag is globaal als volgt: We beginnen om 7.30 met ontbijt, om 8.00 uur hebben we een uur stille tijd, waarbij we de dag persoonlijk beginnen met God. Per dag zijn er hoofdstukken van de Bijbel opgegeven die we kunnen lezen. Erg bijzonder te zien wat je dan uit de Bijbelteksten haalt echt een heel bijzonder moment elke dag.

Vanaf 9.00 uur beginnen we met de lectures. Om 13.00 uur is er lunch en na de lunch hebben we een uur practical work, dit houdt in wat klusjes in en om het gebouw, opruimwerkzaamheden en dergelijke. Voor de dames is het schoonmaken van toiletten, douches de hallen etc. Daarna gaan we weer aan de studie, dit duurt tot ongeveer 19.00, dan staat het diner klaar. En 's avonds is er dan soms nog een programma, maar kan ook vrij zijn om de dingen die we behandeld hebben te bestuderen, wat lezen oid.
Al met al een druk schema, uitputtend, maar we zijn nu een week onderweg en het went al wel aardig. Vooral in het begin was dit erg wennen, en het is een beetje schipperen om een juist ritme te vinden. Ook de omgaan met de Moldaven moet wennen. Ze zijn erg groepsgericht, en als jij wat later uit bed bent, staan ze te wachten tot jij meegaat (naar het Mission center). Ze proberen je dan vroeg te wekken en continue wat te begeleiden. Dit belemmert een beetje je eigen vrijheid. Moet zeggen dat ieder nu al wat meer z'n eigen weg gaat en wat meer vrijheid komt. Ook dat ze continue wel wat duidelijk willen maken en tegen je praten, maar dat jij het moeilijk kan snappen (taal) is frustrerend. Sommige lectures slaan we over, zodat we wat kunnen oefenen met de taal. Het is dus echt efficiënt omgaan met je vrije tijd.
In het weekend hadden we nog een druk schema om de teamgeest wat te bevorderen was er een programma uitgezet voor de gehele dag. Het begon in Chisinau, de groep was opgedeeld in tweeën. We moesten opdrachten uitvoeren door de hele stad, en we kregen op bepaalde locaties weer nieuwe opdrachten. De taal was best een probleem voor ons, en eigenlijk konden wij als buitenlanders alleen maar volgen. Al waren de opdrachten best simpel oa: ruilen van voorwerpen met mensen op straat, de prijs van een kilo noten en een ananas, op de foto met een politieagent (wat minder makkelijk). Hierna moesten we met de bus naar een meer, dit meer was bevroren. Voor Laura de mogelijkheid om voor het eerst in haar leven op ijs te lopen... Aan het meer aten we de lunch en hier kwamen we nog achter een Moldaafse eigenaardigheid, op de grond zitten is niet gezond, en bij vrouwen kan het de vruchtbaarheid aantasten, dit resulteerde dat iedereen gehurkt zat te eten. Hierna naar het bos voor het uitvoeren van de meer actieve teamspellen. Door de modder kruipen, levend mijnenvegen etc... De clou van dit alles was dat we leren samenwerken en nadenken als team, ondanks de taalbarrières. Verder rekening met elkaar houden en we moesten ook onze grenzen wat doorbreken. In een spel moesten we met zo'n 11 personen op 6 lijmblokken+plank staan. Dit was bijna onmogelijk en we moesten echt tegen elkaar kruipen om te blijven staan, ondanks alle luchtjes en de persoonlijke bubbel (met een straal van een meter die ik wel heb) moesten we om het spel te spelen wat van deze barrières doorbreken. In een outreach zullen we dit soort situaties ook zeker tegenkomen, dingen moeten doen die we liever niet doen, samenwerken met mensen waarmee we misschien niet zo goed mee kunnen opschieten of een bed delen met iemand van je team. Zo worden we al met al voorbereid om op outreach te gaan. Ook in de lectures die we krijgen worden we hierop voorbereid.

De lectures begonnen met wat informatie over OM en de takken die OM heeft in Moldavië. De lectures zijn allemaal erg interessant, alleen wordt er soms lang doorgepraat over een onderwerp, en veel herhaald, dit is volgens onze talk Andy voor de Moldaven erg noodzakelijk. Verder lectures gehad over the thruth, en waarom Jezus naar de aarde gekomen is, over het houden van een getuigenis en zo nog meer dingen over hoe je kunt evangeliseren. Waar een evangelist om moet denken, en waar deze aan zou moeten voldoen. Verder een lecture over hoe we met de verschillen binnen onze kerken internationaal en in Moldavië moeten omgaan aan de hand van Romeinen 14: Unity in diversity. Nog poppentheater geleerd en nog veel meer dingen. Vandaag nog les gehad over de Orthodoxe kerk, welke leer over het algemeen wordt aangehangen, je komt er dan echt achter dat de Bijbel in deze religie weinig zeggingskracht heeft en zo wordt verdraaid dat de kerk meer een instantie wordt die gezag houdt en dat genade iets is dat je kunt verdienen.

Al met al veel dingen te leren en erg interessant allemaal, het is wel vermoeiend. Soms breinbrekend maar erg leerzaam, het vele herhalen van sommige dingen kost wel veel tijd en zou best efficiënter kunnen. Op die manier zouden we wat meer tijd kunnen besteden aan ons huiswerk.
Vanaf zaterdag staat de eerste outreach op het programma, we zullen dan twee weken in twee verschillende dorpjes zijn, is weer een totaal andere ervaring. Het zal echt een omschakeling worden naar mindere luxe, en al is de douche hier nog koud, daar hebben we waarschijnlijk geen douche. Ben erg benieuwd.

Ik hoop jullie na de outreach op de hoogte te brengen. Ik zou graag meer dingen delen en wat meer in details treden, dit blijkt praktisch toch lastig omdat het schema best druk is en je ook tijd aan je medereizigers wilt besteden. Dus hier laat ik het eerst bij.

Groet,
Wiebe